Videosubscriptionsd

Videosubscriptionsd سیستمی است که توسط اپل با انتشار آپدیت 10.12.5 برای iOS و Mac OS معرفی شده است. این فرآیند جزئی از چارچوب حساب مشترک ویدئو (VideoSubscriberAccount.framework) است و به طور خاص به احراز هویت سرویس‌های پخش یا پخش ویدیو مانند iTunes متصل است. پوشه Videosubscriptionsd ممکن است در یکی از چندین مکان قرار داشته باشد، اما عمدتاً در /Library/Application Support/videosubscriptionsd/ یا /usr/libexec/videosubscriptionsd دایرکتوری ها قرار دارد. این پوشه شامل سه مورد به نام‌های VSSubscriptions.sqlite، VSSubscriptions.sqlite-shm و VSSubscriptions.sqlite-wal است.

اشتراک‌های ویدیویی ممکن است مشکلاتی ایجاد کند

اگرچه این یک فرآیند رسمی سیستم مک است، بسیاری از کاربران با مشکلاتی از جمله اشتراک‌های ویدیویی و مصرف گزافی از قدرت CPU سیستم‌شان مواجه شده‌اند. در برخی موارد، فرآیند ممکن است مسئول 86٪ یا حتی 90٪ از ظرفیت CPU باشد. صرفاً خاتمه دادن به این فرآیند ممکن است تصمیمی ناکارآمد باشد زیرا اشتراک‌های ویدیویی به طور خودکار خود را بازیابی می‌کند. این رفتار به ظاهر مشکوک ممکن است برخی از کاربران را به این نتیجه برساند که این فرآیند بخشی از یک برنامه مضر یا یک PUP (برنامه بالقوه ناخواسته) است. اگر مشکوک هستید که اشتراک‌های ویدیویی شما به شیوه‌های نامطلوبی رفتار می‌کند، ممکن است عاقلانه باشد که از یک راه‌حل ضد بدافزار حرفه‌ای برای اسکن مک و حذف موارد شناسایی شده استفاده کنید.

چگونه PUP ها خود را بدون جلب توجه کاربران نصب می کنند

PUP ها را می توان به روش های مختلفی توزیع کرد که برخی از آنها به گونه ای طراحی شده اند که مورد توجه کاربران قرار نگیرند. یکی از روش‌های رایج از طریق بسته‌بندی نرم‌افزاری است که در آن PUP‌ها در بسته نصب برنامه‌های نرم‌افزاری قانونی گنجانده می‌شوند. در این حالت، کاربران ممکن است متوجه نشوند که در حال نصب نرم‌افزار اضافی نیز هستند، زیرا PUP‌ها ممکن است در متن توافقنامه نصب پنهان شوند یا به گونه‌ای ارائه شوند که به عنوان اجزای ضروری برنامه اصلی ظاهر شوند.

روش دیگر توزیع PUP ها از طریق تبلیغات فریبنده یا طرح های فیشینگ است. تبلیغات یا ایمیل های مخرب ممکن است ادعا کنند که یک برنامه یا خدمات قانونی را ارائه می دهند، اما در واقع، کاربران را به دانلود و نصب PUP هایی سوق می دهند که می تواند امنیت سیستم آنها را به خطر بیندازد. این را می توان با استفاده از زبان فریبنده، مانند وعده محصولات رایگان یا تخفیف دار، یا با سوء استفاده از ترس کاربران، مانند ادعای آلوده بودن سیستم آنها به ویروس یا اینکه اطلاعات شخصی آنها در خطر است، انجام داد.

علاوه بر این، PUP ها را می توان از طریق تاکتیک های مهندسی اجتماعی، مانند به روز رسانی های جعلی سیستم یا هشدارهایی که کاربران را فریب می دهد تا نرم افزارهایی را که لازم نیست، توزیع کرد. همچنین ممکن است به‌عنوان افزونه‌های مرورگر یا افزونه‌هایی که قابلیت‌های بیشتری را ارائه می‌دهند اما اطلاعات شخصی کاربران را جمع‌آوری و می‌فروشند، پنهان شوند.