ReachChoice
ReachChoice adverteert zichzelf als een handig hulpmiddel dat Mac-gebruikers kan helpen hun surfgedrag te verbeteren. In werkelijkheid blijkt de applicatie echter iets meer te zijn dan adware die is ontworpen om geld te verdienen met zijn aanwezigheid op het systeem door een opdringerige reclamecampagne uit te voeren. Adware-applicaties vertrouwen er zelden op dat gebruikers ze vrijwillig downloaden en installeren. In de overgrote meerderheid van de gevallen maken ze gebruik van misleidende distributietechnieken, zoals bundelen of doen alsof ze een installatieprogramma/updater zijn voor andere softwareproducten. Het misleidende gedrag classificeert deze applicaties als PUP's (potentieel ongewenste programma's).
Eenmaal afgeleverd op het Mac-systeem, zal ReachChoice geen tijd verspillen en verschillende ongewenste advertenties gaan genereren. Gebruikers zullen een aanzienlijke toename opmerken in de pop-ups, banners, coupons, in-tekstlinks, enz. die ze tegenkomen tijdens het browsen. De advertenties kunnen verschillende clickbait-berichten bevatten in een poging gebruikers te verleiden erop te klikken. Het probleem is dat dit de gebruiker naar dubieuze websites van derden kan brengen. De bestemmingen kunnen speciale phishing-pagina's bevatten die zijn ontworpen om alle ingevoerde informatie over te hevelen. Technische ondersteuningstactieken, valse weggeefacties of domeinen die extra PUP's promoten, kunnen ook worden bereikt via gedwongen omleidingen.
Mac-gebruikers moeten er ook rekening mee houden dat softwareproducten die in de PUP-categorie vallen, meestal beschikken over mogelijkheden om gegevens te verzamelen. De applicaties kunnen gegevens verzamelen met betrekking tot de browse-activiteiten die op het systeem worden uitgevoerd - bezochte websites, uitgevoerde zoekers en aangeklikte URL's. Sommige PUP's kunnen zelfs proberen toegang te krijgen tot informatie die in de browser is opgeslagen, waaronder extreem gevoelige bank- of debet-/creditcardgegevens. De verzamelde informatie wordt verpakt en geüpload naar een externe server. De exploitanten van de PUP kunnen vervolgens proberen de verzamelde gegevens zelf te exploiteren of deze te koop aanbieden aan geïnteresseerde partijen.
