مخالفت با بدافزار

تا Mezo در Malware, Trojans

ترجمه به:

تهدیدات بدافزار تروجان نرم افزارهای بسیار تهدیدکننده ای هستند که اغلب خود را به عنوان فایل ها یا برنامه های قانونی یا بی ضرر برای فریب کاربران و دسترسی غیرمجاز به سیستم های آنها پنهان می کنند. بدافزار تروجان ممکن است در حین انجام فعالیت های مخرب، خوش خیم به نظر برسد. یکی از این تهدیدات که توسط محققان infosec شناسایی شده است، Dispout است.

هنگامی که وارد دستگاه قربانی می شود، چنین تروجانی می تواند انواع مختلفی از اقدامات مضر مانند سرقت اطلاعات حساس، به خطر انداختن امنیت سیستم، اعطای دسترسی غیرمجاز از راه دور، یا تسهیل نصب بدافزار اضافی را انجام دهد.

فهرست مطالب

چگونه تروجان هایی مانند Dispout به دستگاه های کاربران نفوذ می کنند

تهدیدات بدافزار تروجان از روش‌های مختلفی برای آلوده کردن دستگاه‌های کاربران و دسترسی غیرمجاز استفاده می‌کنند. یکی از روش‌های رایج از طریق تکنیک‌های مهندسی اجتماعی است که در آن مهاجمان کاربران را دستکاری می‌کنند تا ناآگاهانه فایل‌های مخرب را دانلود یا اجرا کنند. این می تواند از طریق ایمیل های فریبنده رخ دهد، جایی که کاربران ناآگاه وسوسه می شوند پیوست ها را باز کنند یا روی پیوندهای مخربی که بار تروجان را تحویل می دهند کلیک کنند. مهاجمان همچنین ممکن است از وب سایت های مخربی استفاده کنند که کاربران را فریب می دهند تا فایل های آلوده را دانلود کنند یا روی تبلیغات پاپ آپ فریبنده کلیک کنند.

تروجان ها همچنین می توانند از آسیب پذیری های نرم افزار در سیستم عامل ها، مرورگرهای وب یا سایر برنامه های نرم افزاری سوء استفاده کنند. با بهره گیری از این نقاط ضعف، تروجان ها می توانند به دستگاه کاربر دسترسی پیدا کرده و بدون اطلاع یا رضایت آنها، نصب بدافزار را آغاز کنند. دانلودهای Drive-by، که در آن بدافزار به طور خودکار در دستگاه کاربر هنگام بازدید از یک وب سایت در معرض خطر یا مخرب بارگیری می شود، روش دیگری است که توسط تروجان ها استفاده می شود.

بدافزار تروجان می تواند دارای طیف وسیعی از عملکردهای تهدید کننده باشد

بدافزار تروجان می تواند دارای طیف وسیعی از قابلیت های مخرب باشد که می تواند دستگاه های آلوده را خراب کند و امنیت کاربر را به خطر بیندازد. این قابلیت ها بسته به نوع خاص تروجان می تواند متفاوت باشد، اما برخی از عملکردهای مخرب رایج عبارتند از:

دسترسی در پشتی : تروجان‌ها اغلب یک درب پشتی مخفی در سیستم‌های آلوده ایجاد می‌کنند که به مهاجمان راه دور اجازه می‌دهد تا دسترسی و کنترل غیرمجاز بر دستگاه در معرض خطر را به دست آورند. این امر مجرمان سایبری را قادر می‌سازد تا اقدامات مختلفی مانند سرقت داده‌های حساس، اجرای دستورات یا انجام حملات اضافی را انجام دهند.

سرقت داده ها: تروجان ها اغلب برای سرقت اطلاعات حساس از جمله اعتبار ورود به سیستم، داده های مالی، اسناد شخصی و سایر داده های ارزشمند ذخیره شده در دستگاه آلوده طراحی می شوند. اطلاعات جمع آوری شده را می توان برای سرقت هویت، کلاهبرداری مالی یا فروش در بازارهای زیرزمینی استفاده کرد.

Keylogging: تروجان‌ها ممکن است از قابلیت‌های keylogging برای ضبط ضربه‌های کلید کاربر استفاده کنند و هر چیزی را که روی صفحه‌کلید تایپ می‌کنند ضبط کنند. این به مهاجمان اجازه می دهد تا نام های کاربری، رمز عبور، جزئیات کارت اعتباری و سایر اطلاعات محرمانه وارد شده توسط قربانی را جمع آوری کنند.

دسترسی و کنترل از راه دور: تروجان‌ها می‌توانند به مجرمان سایبری کنترل کاملی بر دستگاه‌های آلوده اعطا کنند و آنها را قادر می‌سازند تا فایل‌ها را دستکاری کنند، نرم‌افزار را نصب یا حذف کنند، تنظیمات را تغییر دهند، یا حتی وب‌کم و میکروفون دستگاه را برای نظارت غیرمجاز در اختیار بگیرند.

مشارکت در بات‌نت: تروجان‌ها می‌توانند دستگاه‌های آلوده را به بخشی از یک شبکه بزرگ‌تر به نام بات‌نت تبدیل کنند. این دستگاه‌های در معرض خطر، که به نام «زامبی‌ها» نیز شناخته می‌شوند، می‌توانند از راه دور توسط اپراتور بات‌نت برای انجام حملات هماهنگ، توزیع ایمیل‌های هرزنامه یا مشارکت در حملات انکار سرویس توزیع شده (DDoS) کنترل شوند.

تحویل بار: تروجان ها اغلب به عنوان مکانیزم تحویل انواع دیگر بدافزارها مانند باج افزار، جاسوس افزار یا ابزارهای تبلیغاتی مزاحم عمل می کنند. هنگامی که تروجان به سیستم دسترسی پیدا کرد، می‌تواند نرم‌افزار مخرب دیگری را دانلود و نصب کند، که دامنه حمله را گسترش داده و به طور بالقوه باعث آسیب بیشتر می‌شود.

اصلاح سیستم: تروجان‌ها می‌توانند تنظیمات سیستم، ورودی‌های رجیستری یا فایل‌های پیکربندی را برای حفظ پایداری و فرار از شناسایی توسط نرم‌افزار امنیتی تغییر دهند. آنها ممکن است برنامه‌های آنتی‌ویروس، حفاظت‌های فایروال یا فرآیندهای مهم سیستم را غیرفعال کنند و کنترل دستگاه آلوده را برای مهاجمان آسان‌تر کنند.

دستکاری فایل: تروجان‌ها ممکن است فایل‌های موجود در دستگاه آلوده را تغییر داده، حذف یا رمزگذاری کنند، که منجر به از دست رفتن داده‌ها، بی‌ثباتی سیستم یا غیرقابل دسترس شدن فایل‌ها تا زمانی که باج پرداخت شود، شود.

انتشار: برخی از تروجان‌ها قابلیت‌های خودتکثیری دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد در سراسر شبکه‌ها پخش شوند یا دستگاه‌های متصل دیگر را آلوده کنند، تأثیر بدافزار را تقویت کرده و تکثیر آن را تسهیل می‌کنند.

این قابلیت‌های مضر تهدیدات جدی ناشی از بدافزار تروجان را برجسته می‌کند و بر اهمیت اجرای اقدامات امنیت سایبری قوی، از جمله نرم‌افزار آنتی‌ویروس قوی، به‌روزرسانی منظم سیستم، عادات مرور محتاطانه و آگاهی کاربر برای جلوگیری و کاهش عفونت‌های تروجان تأکید می‌کند.